Jubileusz 70-lecia profesora Jerzego Błażejowskiego

W dniu 13 listopada w auli Wydziału Chemii UG odbył się uroczysty jubileusz 70-lecia Pana prof. dr hab. inż. Jerzego Błażejowskiego. Podczas uroczystości, którą poprowadził  dziekan Wydziału Chemii Prof. dr hab. Stepnowski, laudację na cześć laureata wygłosił Pan Prof. dr hab. Janusz Rak, a okolicznościowy wykład pt. „W świecie wielkich liczb” wygłosił Pan Prof. dr hab. Mirosław Szreder. Wśród licznie zgromadzonych gości w uroczystości udział wzięli Prorektorzy Uniwersytetu Gdańskiego, Pani Prof. UG dr hab. Anna Machnikowska, Pan Prof. UG dr hab. Józef Włodarski oraz Pan Prof. dr hab. Mirosław Szreder, Dziekani Wydziałów, Pan Prof. UG dr hab. Andrzej Ceynowa, Pan Prof. dr hab. Jerzy Bieliński, Pan Prof. dr hab. Piotr Bojarski oraz Pan Prof. UG dr hab. Waldemar Surosz, a także Dyrektorzy Biblioteki Głównej oraz Studium Języków Obcych, Pani mgr Grażyna Jaśkowiak oraz Pani mgr Grażyna Zawisza. Gościem specjalnym jubileuszu był Pan Prof. dr hab. Stefan Jurga z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, były Wiceminister Nauki i Szkolnictwa Wyższego, który znacząco przyczynił się do uzyskania przez uczelnię dotacji na budowę nowej siedziby Wydziału Chemii.

Uroczystość została zwieńczona krótkim recitalem kwartetu smyczkowego La Scala.

Sylwetka Prof. dra hab. inż. Jerzego Błażejowskiego

(Fragment laudacji prof. dr hab. Janusza Raka)

Profesor Błażejowski urodził się 10 listopada 1945 roku w Wąbrzeźnie, mieście, w którym 81 lat wcześniej, w roku 1864, na świat przyszedł Walter Herman Nernst – noblista i twórca trzeciej zasady termodynamiki. W tym świetle wymowny wydaje się fakt, iż większość życia naukowego Jubilat poświęcił właśnie termodynamice. 

Profesor Błażejowski ukończył szkołę podstawową w 1959 roku, zaś liceum ogólnokształcącego w 1963. Pięcioipółletnie studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej rozpoczął w 1963 roku, a dyplom magistra inżyniera chemika otrzymał w roku 1969. 1 października 1970, tj. pół roku po powstaniu naszej Alma Mater, prof. Błażejowski związał się z Instytutem, a później Wydziałem Chemii Uniwersytetu Gdańskiego, najpierw jako słuchacz studiów doktoranckich (1970–1972), potem starszy asystent (1972–1977), adiunkt (1977–1986), docent (1986–1991), profesor nadzwyczajny (1991–1994) i wreszcie profesor zwyczajny (od 1994). W tymże okresie uzyskał również stopień naukowy doktora (1977) i doktora habilitowanego (1984) na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Gdańskiego. W 1992 roku otrzymał tytuł profesora nauk chemicznych z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej Lecha Wałęsy. W latach 1979–89 odbył trzy długoterminowe staże naukowe na Uniwersytecie Stanowym Pensylwanii (USA).

Od 1994 roku Profesor Błażejowski kieruje Katedrą Chemii Fizycznej Uniwersytetu Gdańskiego. W Uniwersytecie Gdańskim był dyrektorem Instytutu Chemii (1987–1991) i pierwszym dziekanem Wydziału Chemii (1991–1996). Od 1991 roku jest nieprzerwanie członkiem Senatu, a od 1996 roku – przewodniczącym Rady Bibliotecznej Uniwersytetu Gdańskiego. Od 2013 roku wchodzi w skład Konwentu Uniwersytetu Gdańskiego. Był i jest animatorem wielu inicjatyw w Uniwersytecie Gdańskim – między innymi uruchomienia kształcenia na kierunku studiów w zakresie ochrony środowiska.

Profesor wraz z kierowaną przez siebie grupą badawczą prowadzi badania w obszarze struktury i fizykochemii pochodnych akrydyny o znaczeniu biologicznym, właściwości chemiluminogennych i zastosowań analitycznych kationów akrydyniowych, właściwości spektroskopowych i zastosowań flawonoli i diflawonoli, rentgenografii i energetyki sieciowej kryształów, laserowej fotochemii w podczerwieni, zachowania i reaktywności połączeń chemicznych, chemii układów istotnych pod kątem środowiska przyrodniczego oraz termodynamiki procesów nieodwracalnych. Opublikował ponad 200 oryginalnych i przeglądowych artykułów, jest współautorem 4 patentów i redaktorem 5 wydań książkowych, wygłosił ponad 100 wykładów w ośrodkach i na sympozjach naukowych, jest autorem lub współautorem ponad 260 prezentacji konferencyjnych. Współpracuje z ośrodkami naukowymi w Stanach Zjednoczonych, Niemczech, Rosji i na Ukrainie. Wypromował 19 doktorów.

Wyróżniająca jest również działalność Profesora w instytucjach akademickich i naukowych. Był członkiem Rady do spraw Edukacji i Badań Naukowych przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej (2008–2009). Czterokrotnie wybierano Go do Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego (1996–2009), której dwukrotnie przewodniczył (2003–2009), był członkiem prezydium oraz przewodniczącym Zespołu do spraw Międzynarodowych (1992–2002), przewodniczącym Komisji Ekonomicznej (2001–2002) oraz przewodniczącym Sekcji Uniwersytetów (1996–2002). W 2012 roku został wybrany do Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów na kadencję 2013–2016. W 2014 roku został powołany na członka Zespołu Odwoławczego (kadencja 2014–2017), a w 2015 roku – rzecznika dyscyplinarnego oraz członka Konwentu Rzeczników (kadencja 2015–2018) przy Ministrze Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W latach 1999–2005 był przedstawicielem Polski do kontaktów z UNESCO w sprawach szkolnictwa wyższego. Wchodził w skład zespołu przygotowującego projekt ustawy „Prawo o szkolnictwie wyższym” przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej (2004–2005) oraz Rady do spraw Edukacji Europejskiej/Procesu Bolońskiego przy Ministrze Edukacji Narodowej (2000–2005). Był członkiem Komitetu Chemii Polskiej Akademii Nauk w latach 1996–2002. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Chemicznego – prezesem Zarządu Głównego od 2016 roku (w latach 1997–2003 był członkiem prezydium Zarządu Głównego). Jest członkiem Gdańskiego Towarzystwa Naukowego – prezesem od 2013 roku i członkiem prezydium od 1998 roku (był sekretarzem generalnym w latach 2001–2013 oraz członkiem Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Analizy Termicznej.

Z Jego inicjatywy odbyły się 4 konferencje naukowe. Przewodniczył komitetom organizacyjnym XL Zjazdu Polskiego Towarzystwa Chemicznego oraz Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego w Gdańsku (1997) i polsko-niemieckiej konferencji pod hasłem „Zanieczyszczenie i odnowa Zatoki Gdańskiej problemem o znaczeniu europejskim” (1991). Był przewodniczącym komitetów organizacyjnych rosyjsko-ukraińsko-polskich konferencji dotyczących oddziaływań międzycząsteczkowych – w 2001 i 2009 roku.

Profesor jest od 1997 roku członkiem Rady Redakcyjnej czasopisma naukowego „Wiadomości Chemiczne” – był przewodniczącym w latach 2003–2006 i wiceprzewodniczącym w latach 2000–2003. W latach 2003–2012 był członkiem Rady Programowej czasopisma „Forum Akademickie”, a od 2006 roku jest członkiem – Komitetu Redakcyjnego czasopisma naukowego „Problemy Ekorozwoju” („Problems of Sustainable Development”) Europejskiej Akademii Nauki i Sztuki (European Academy of Science and Arts).

Profesor został szesnastokrotnie wyróżniony nagrodami ministra odpowiedniego do spraw szkolnictwa wyższego i nauki w latach 1982–2009 oraz Nagrodą Wojewody Gdańskiego w Dziedzinie Nauki i Kultury w roku 1990. Był uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014), Złotym Krzyżem Zasługi (2004) i Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1995). W 2012 roku otrzymał prestiżowe wyróżnienie Międzynarodowej Konfederacji Analizy Termicznej i Kalorymetrii. W tym samym roku uzyskał prestiżową nagrodę naukową Prezydenta Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza. W 2015 roku został uhonorowany medalami Jana Zawidzkiego – Polskiego Towarzystwa Chemicznego – oraz im. Wojciecha Świętosławskiego – Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Analizy Termicznej. W tym samym roku (2015) został uhonorowany Medalem Prezydenta Miasta Gdańska i Medalem Okolicznościowym Polskiego Towarzystwa Chemicznego oraz prestiżową nagrodą za osiągnięcia dydaktyczne Rektora Uniwersytetu Gdańskiego im. Krzysztofa Celestyna Mrongowiusza. Został ponadto uhonorowany medalami uczelni i instytucji polskich i zagranicznych, między innymi Uniwersytetu w Sankt Petersburgu, Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego im. Jana Pawła II, Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, czy Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.